દીકરી એટલે સરિતા..Taneesha Joshi

"એક લીલા પાનની અપેક્ષા હોય,પરંતુ આખી વસંત ઘરે આવે એ દિકરી."

ઉપરોકત ઉક્તિની પ્રત્યક્ષ અનુભૂતિ તો જેનાં ઘરે કલનાદ કરતા ઝરણાં જેવી વહાલી દીકરી રમતી હોય તેને જ હોય.દીકરીને તો અનેક ઉપમા મળી છે જેમ કે તુલસીનો ક્યારો,પ્રેમનું પારણું, પારકી થાપણ વગેરે કેટલીય ઉપમા દીકરી શોભાવે છે.પણ મારે તો અહીં દીકરીને એક સરિતાની ઉપમા જ આપવી છે.દીકરી એટલે સરિતા.
          ખળખળ વહેતી નદી જે જે પ્રદેશમાંથી પસાર થાય તેને જીવંત બનાવી દે છે એજ રીતે દિકરી પણ હસતી રમતી પિયરમાં હોય કે સાસરે,પોતાની હાજરી માત્રથી જ સર્વત્ર પ્રાણ પુરે છે.નદી જ્યારે પોતાના જન્મસ્થાન રૂપી પહાડોમાંથી નીકળતી હોય ત્યારે કેવી લાગે છે?જાણે પિતૃગૃહએ બાલિકા જેવી જ.!તેનામાં ઠરેલપણું તો જ્યારે સાસરે જાય ત્યારે જ આવે.તેમ નદી પણ સમુદ્રને મળવા જાય ત્યારે જ ગંભીરતા ધરે છે ને.
           નદી વગર જીવન શકય નથી. નદીની ગેરહાજરીમાં તો રણનો જ વિસ્તાર થાય.એજ રીતે દીકરી વગરનો સંસાર પણ કલ્પી નથી શકાતો.દીકરી ની જયાં અવગણના થાય,ઉપેક્ષા થાય એ પરિવાર કે સમાજ ક્યારેય વિકાસ નથી સાધી શક્તો.ઘર,સમાજ કે દેશની પ્રગતિ તેમજ સમૃદ્ધિનો આધાર દીકરી છે.માટે દીકરી બચાવો,દિકરી ભણાવો.દિકરી આપણું ઉજ્જવળ ભવિષ્ય છે..